Castelbajac is een merk dat anders is dan alle andere.
Het toont een zeer innovatieve geest, zowel op het gebied van mode als op het gebied van parfumerie. Bij Castelbajac is kunst alomtegenwoordig.
Jean-Charles de Castelbajac, geboren op 28 november 1949 in Casablanca (Marokko), is een stylist, ontwerper, kostuumontwerper en Frans kusntverzamelaar. Hij stamt af van een oude adellijke familie uit Bigorre, in het zuidwesten van Frankrijk.
Castelbajac studeerde aan de Ecole des Beaux-Arts en begon vanaf 1968 te werken als modeontwerper. In 1970 hield hij zijn eerste modedefilé dat opviel door het gebruik van nieuwe materialen. Vanaf 1980 begon de Castelbajac ook meubelen te ontwerpen, waarbij hij de traditie en technieken van weleer wenste te behouden. De Castalbajac refereert voortdurend aan de Franse geschiedenis maar is tegelijkertijd een ‘kruisvaarder van de hedendaagse technologie’. Hij noemt zichzelf graag ‘een kraker van souvenirs’, ‘een piraat van de populaire herinneringen’ en hij kan nog het best omschreven worden als een neo-situationist. Al meer dan 10 jaar is de Castelbajac één van de leidende designers voor meubelfabrikant Ligne Roset. Het grote horloge op de Olympische spelen van Atlanta in 1996 was eveneens een ontwerp van zijn hand.
Na een uitgebreide ervaring in confectiekleding in de jaren zeventig, richtte hij in het begin van de jaren tachtig zijn eigen bedrijf op met zijn naam als merk. Hij werd bij het publiek bekend door zijn innovatieve aanpak vol recycling en verwijzingen naar zijn kindertijd of kunst, allemaal in een zeer kleurrijke sfeer.
Hij houdt ervan verschillende genres te vermengen, bijvoorbeeld bij het ontwerpen van zijn winkels. Tijdens zijn carrière kleedt hij ook veel artiesten en mediapersoonlijkheden, zoals Farah Fawcett, Vanessa Paradis en Lady Gaga. Deze persoonlijkheden zetten zijn werk in de kijker door enkele van zijn meest opvallende en karakteristieke creaties te dragen, zoals bijvoorbeeld iets met teddyberen of kikkers. Hij stamt uit dezelfde generatie als Thierry Mugler, Claude Montana, Jean-Paul Gaultier en Kenzo Takada en was in de jaren tachtig één van die jonge ontwerpers die het traditionele conformisme afwezen en de mode van die tijd vernieuwden.
Gedurende zijn hele carrière was hij dol op ontmoetingen en wist zich dan ook te omringen met tal van hedendaagse kunstenaars die met plezeier bijdroegen aan zijn creaties. Hij heeft al decennia lang samengewerkt met verschillende merken op het gebied van kleding, consumptie op meubilair.
Na een kort verblijf bij André Courrèges, met wie hij wel eens vergeleken wordt, ontwierp hij zelfs liturgische kleding voor de Wereldjongerendagen. Halverwege de jaren 2000 werd deze tentoongesteld in het Victoria and Albert Museum in Londen en in het Musée de la Mode in Parijs. Jean-Charles de Castelbajac, een echte artistieke duizendpoot, leverde ook zijn bijdrage aan kunst en letteren en werd voor zijn werk gekroond tot ridder in de Nationale Orde van het legioen van Eer, een zeer hoge onderscheiding in Frankrijk. Omstreeks 2010 keerde de ontwerper terug naar de modewereld en werd hij artistiek directeur van Le Coq Sportif en Benetton.
In 2001 trok het merk Castelbajac veel aandacht met de creatie van een parfum genaamd Doudou en gemaakt door Maurice Roucel. Deze had de bijzonderheid dat hij de amandelachtige geur van lijm uit onze kindertijd opriep. Om de nieuwe Beautiful Day te maken, besloot Castelbajac om zijn ervaring met deze parfumeur te herhalen. Bovendien vinden we in de nieuwe Beautiful Day dezelfde amandelgeur als die al aanwezig was in het vorige geuren van Castelbajac. De amandel wordt hier in al zijn vormen verwerkt, of het nu een groene amandel of een bittere amandel is. Verder treffen we in Beautiful Day meer vrouwelijke bloemen aan, zoals heliotroop of lelietje-van-dalen.
De levendigheid van dit parfum wordt op zijn beurt weerspiegeld in de citrusaroma's en vooral in een vleugje bittere sinaasappel. Oranjebloesem verlicht ook de hele compositie, waardoor het een meer mediterrane en heldere kant krijgt. Ten slotte lijkt de zoetheid de overhand te krijgen en is Beautiful Day doordrongen van tonkaboon en vanille. Muskus versterkt ook de sensualiteit van het geheel. Het resultaat is een "oneindig vrouwelijke" geur, een soort "gesublimeerde amandel".
De zeer grafische weergave van de Castelbajac-fles!
Naast deze gastronomische en bloemige compositie, neemt Castelbajac ons ook mee in zijn universum dankzij het ontwerp van zijn fles. Het past namelijk perfect bij de esthetiek van Jean-Charles Castelbajac. Deze setting ervan is gebaseerd op kunst en popcultuur.
